les3 : technologie-manueel naar digitaal ontwerpen + layout

Cursus p18

link grafische vormgeving: Het begrip "grafische vormgeving" is voor het eerst benoemd door William Addison Dwiggins (1880-1956) in 1922. In zijn tijd waren drukker, typograaf, schrijver, graficus en ontwerper vaak nog één en dezelfde persoon. In de 20ste eeuw hebben al deze beroepen zich ontwikkeld tot een specialisme.

Typografie behelst het zetten, drukken en vormgeven van teksten, zowel voor functionele als esthetische doeleinden. Om deze doeleinden te verwezenlijken spelen de opmaak van tekstblokken, de bladspiegel alsook de keuze van lettertypen, vette en cursieve varianten, witruimte en interpunctie een belangrijke rol.

Oorspronkelijk was het belangrijkste medium voor de typografie het boek. Anders dan voor boeken is typografie tegenwoordig niet weg te denken van formulieren, webpagina's, interactieve cd-roms, reclameteksten of waarschuwingsborden. Typografie dient rekening te houden met het medium en doel van de geschreven teksten. Deze stellen verschillende eisen voor leesbaarheid en opvallendheid.

Starten we met ontwerpen op een blad, dan moeten we rekening houden met wat we waar willen zetten, we spreken van het maken van een dummy.

De onderdelen van een dummy waarmee je moet rekening houden zijn:

Bladspiegel.
Een bladspiegel is een gehele pagina.

Zetspiegel.
Zetspiegel is waar je tekst en illustraties in zet.

Rugwit.
Dit is de witte ruimte aan de rechter (op de linker pagina) en linker kant (op de rechter pagina) dat wit gehouden wordt, want dat zou je niet eens kunnen lezen als het ingebonden zou zijn.

Kopwit.
Dit is aan de bovenkant van de pagina’s en word er vanafgesneden na het drukken.

Snijwit.
Dit is aan de rechterkant van de rechter pagina en aan de linker kant van de linker pagina dat eraf gesneden word na het drukken.

Staartwit.
Dit is aan de onderkant van de pagina’s en word er vanafgesneden na het drukken.